De COVID-19-pandemie heeft het paradigma van werk voortdurend veranderd. Veel mensen verliezen meerdere uren woon-werkverkeer tussen huis en kantoor en moeten altijd in een omgeving wonen, maar dankzij telecommeren konden mensen de wereld verkennen terwijl ze op een laptopcomputer met internettoegang werken. Aangezien digitale nomaden aantrekkelijk zijn als een leven zonder verplichtingen en met meer flexibiliteit bij het vinden van een plaats om te wonen, brengen digitale nomaden enorme problemen met zich mee voor de lokale gastgemeenschappen, zoals een grotere druk op natuurlijke hulpbronnen en diensten, hogere huizenprijzen als gevolg van hogere lonen in de regel en, als gevolg daarvan, een steeds groter wordende sociale kloof. Om het gemeenschapsleven eerlijker te maken en misbruik op belastinggebied te voorkomen, is dit voorstel opgesteld : Artikel 1 Definitie van fiscaal verblijf 1 — vaststelling van duidelijke criteria voor het bepalen van de fiscale woonplaats van digitale nomaden, rekening houdend met factoren zoals de duur van het verblijf in het land, de familiebanden en de permanente verblijfplaats. 2 — alle personen die gedurende een periode gelijk aan of langer dan 32 opeenvolgende dagen verblijven, worden geacht voor belastingdoeleinden in aanmerking te komen. Artikel 2 Belastingregels voor digitale nomaden 1 — alle burgers die als digitale nomaden worden beschouwd en aan de criteria van artikel 1 voldoen, kunnen kiezen voor een van de twee regelingen : betaling van belastingen in het land van verblijf, net als nationale burgers b) Betaalgebruikersregeling. In deze regeling wordt de burger in rekening gebracht voor de openbare dienst die zij gebruikt. Artikel 3 Samenwerking tussen landen 1 — internationale samenwerking bevorderen voor het delen van informatie over belastingheffing op digitale nomaden. Artikel 4 Bewustmaking en onderwijs 1 — het voeren van bewustmakingscampagnes om digitale nomaden te informeren over hun fiscale verplichtingen in hun land van verblijf en hen te helpen inzicht te krijgen in de belastingvoorschriften en -processen. Artikel 5 Tenuitvoerlegging en sancties 1 — versterken van de handhaving van de belastingverplichtingen van digitale nomaden door middel van controles, staten en samenwerking met bedrijven. 2 — op Europees niveau sancties vaststellen voor degenen die hun fiscale verplichtingen niet nakomen.

In sommige EU-landen is er een diepe sociale crisis met betrekking tot de manier waarop onze waardigheid als mens voortdurend in gevaar is: de meeste mensen mogen gewoon overleven (huisvesting en voeding) in plaats van in staat te zijn te wonen. Wat het meest geschokt is over deze vegetatieve situatie die aan zoveel harde jonge werknemers wordt opgelegd, is dat dit vooral een kwestie van politieke wil is om de manier waarop de economie functioneert, te veranderen. In de EU mag niemand minder verwachten dan een economie die werkt voor de mensen. Leven, als mens, mag geen voorrecht zijn, maar een fundamentele verwezenlijking van onze mensheid. Het is onaanvaardbaar dat we nog steeds vooral kijken naar het bbp en andere vergelijkbare criteria om de prestaties van economieën te bevestigen alsof dat autonoom de kwaliteit van het bestaan oplevert. Het idee om deze dringende kwestie te bevorderen en te sensibiliseren, is om een EU-gegevensplatform op te zetten dat er alleen maar op gericht is te benadrukken hoe het oude model van kapitalisme potentieel minder winstgevend is dan het nieuwe opkomende duurzame kapitalisme. De winsten kunnen en moeten toenemen via de SDG’s en de levenskwaliteit van mensen. Kapitaal is zeer waarschijnlijk de oplossing, maar er zijn aanpassingen nodig. Er zijn drie kapitaalvariabelen voor elke lidstaat die in het platform („EUmanising Economy”) krachtig lijken te zijn om inzicht te krijgen in de inspanningsgraad van velen: 1) salarissen, 2) huisvesting en 3) voedingskosten. Door deze informatie simpelweg per lidstaat op dat platform te onthullen, zou het veel gemakkelijker kunnen worden om de ernst van het platform te begrijpen en te delen.

Verschillende studies en economen waarschuwen dat ons huidige economische denken in onze verschrikkelijke situatie geen oplossing kan vinden. De constante wil voor economische groei vernietigt het milieu (Potsdam Institute for Climate Research, 2022) en duurzame economische groei is ook niet mogelijk, zoals uit verschillende studies blijkt (European Environmental Bureau 2019) — ook bevestigd door het hersteleffect. Al geruime tijd is het welzijn van de bevolking losgekoppeld van economische groei (Australian National University, Kubiszewski et al., 2013), in tegenstelling tot het milieu. Het zou dus de taak van de EU zijn om een voortrekkersrol te spelen in een nieuw soort economisch beleid met echte invloed. Om dit te bereiken zijn uitgebreide hervormingen nodig, maar dit is de enige manier om de klimaatverandering tegen te gaan.

Abortus is een van de grootste schendingen van de mensenrechten in Europa en in de geschiedenis. Abortus is in strijd met artikel 2 van het Handvest van de grondrechten van de EU. Elke ongeboren en geboren persoon verdient bescherming van het recht op leven. We moeten een einde maken aan abortus om de mensenrechten en artikel 2 te eerbiedigen. De Verenigde Staten hadden een enorme overwinning toen Roe V Wade werd vernietigd. Europa zal dezelfde koers volgen en een stem geven aan de stemloze. Wij de jeugd, we zullen nooit stoppen met vechten totdat elke ongeboren persoon het recht op leven heeft. We zijn de generatie voor het leven!

Vandaag hebben sprekers tijdens een workshop tijdens het EYE verschillende kwesties met betrekking tot de verkiezingen genoemd — weinig deelnemers aan de stemming, met name jongeren, desinformatie, gebrek aan inzicht in complexe wetgevingsprocessen in de EU, risico voor autocratische systemen. David van Reybrouck schreef een boek, „Against Elections”, waarin hij overlegdemocratie voorstelde. Een van zijn ideeën is het vormen van tijdelijke commissies bestaande uit EU-burgers in plaats van politici. Een dergelijke commissie kan mensen met verschillende achtergronden en perspectieven vertegenwoordigen. Mogen de EU-instellingen een dergelijke overlegdemocratie niet aanpassen en meer open staan in wetgevingsprocessen om de burgers zelf macht te geven?

ReRoot Project is een kleine organisatie die net wordt opgericht ter ondersteuning van onvoorziene gemeenschappen die zijn onderzocht in kampen met permacultuuronderwijs, hulpbronnen voor regeneratieve landbouw en natuurtherapie. Het ondersteunt hun fysieke behoeften op korte termijn, integratie op lange termijn, geestelijk en lichamelijk welzijn. Ik ben net begonnen met dit project en heb steun nodig!

Het is van groot belang dat aan het einde van de middelbare school een (facultatief) eindexamen wordt afgelegd, zoals de SAT’s, zodat jongeren in Europa gelijke kansen hebben om naar universiteiten in de EU te komen. Een vergelijking van de graden van een Duitse burger met die van een Oostenrijker is bijvoorbeeld niet mogelijk vanwege de grote verschillen in onderwijs- en beoordelingssystemen. Voor sommige studieprogramma’s kan het echter nodig zijn om naar het buitenland te gaan. Het is ook van cruciaal belang dat jonge volwassenen nieuwe landen en culturen verkennen, wat in overeenstemming moet zijn met de doelstellingen van de EU. Het feit dat studeren binnen de EU al gratis is, werkt uitzonderlijk goed.

We hebben een Europese grondwet nodig voor de rechten van kinderen. In de sociale stelsels van de Europese landen moet er een gegarandeerd minimumpensioen voor kinderen zijn, zodat geen kinderen aan armoede lijden. In de onderwijsinstellingen moeten de democratische waarden worden onderwezen en geleefd.

We hebben veel gegevens met de voordelen van een persoon met diagnoses als werknemer. Een baan hebben is een enorme zaak voor iedereen, maar vooral voor iemand die een diagnose stelt. 2024 is een cruciaal jaar voor het verbeteren van het opleidingsniveau en het verbeteren van de situatie met aandacht voor ziekten, in dit geval multiple sclerose. Zijn er al projecten op dit gebied? Ja, maar ik wil een project op EU-niveau waar elk land van het project kan profiteren, om hetzelfde bewustmakings- en kennisniveau te hebben als in België en Kroatië. Er zijn al enkele verbeteringen aangebracht, maar er is behoefte aan meer, waar mensen met chronische ziekten kunnen pleiten voor onze ziekte en onze behoeften.

Een groot deel van de jongeren ziet zichzelf gedwongen om gratis te werken in hun eerste beroepservaring. Soms zijn onbetaalde stages de eerste mogelijkheden om ervaring op te doen. Hoewel stages nuttig zijn om ervaring op te doen in onze eerste stappen, moet het in de hele EU verboden zijn een onbetaalde stagiair te zijn. Alleen degenen die het zich kunnen veroorloven gratis te werken (door gezinssteun of een grotere economische capaciteit), zullen toegang hebben tot deze beroepsmogelijkheden, hetgeen ongelijkheid en sociale onrechtvaardigheid bevordert. Om gelijke kansen te waarborgen en de rechten van jongeren te beschermen, moeten alle onbetaalde stages worden verboden.

Om rassenincidenten op scholen doeltreffend aan te pakken en te bestrijden, is het van cruciaal belang een monitoringsysteem op te zetten om de prestaties van scholen met betrekking tot de aanpak van dergelijke incidenten te volgen. De volgende aanbeveling wordt voorgesteld: Invoering van een systeem voor de monitoring van rassenincidenten in scholen: De onderwijsautoriteiten moeten een gestandaardiseerd systeem voor de monitoring van raciale incidenten op scholen in heel Europa ontwikkelen en toepassen. Dit systeem moet uitgebreide mechanismen voor gegevensverzameling en -analyse omvatten om incidenten van rassendiscriminatie, intimidatie, pesterijen en geweld in onderwijsomgevingen op te sporen en te documenteren. Het monitoringsysteem moet zowel de frequentie als de aard van rassenincidenten vastleggen en ervoor zorgen dat nauwkeurige en actuele informatie beschikbaar is. Door een robuust systeem voor de monitoring van raciale incidenten in te voeren, kunnen onderwijsautoriteiten waardevolle inzichten verwerven in de prevalentie van raciale incidenten en zich inzetten voor het voorkomen van dergelijke incidenten op scholen, en kunnen zij maatregelen nemen om studenten en leerkrachten verder te helpen. Deze proactieve aanpak zal ervoor zorgen dat slachtoffers van racisme/discriminatie worden „gehoord” en dat er maatregelen worden genomen, aangezien uit onderzoek blijkt dat de meerderheid van de leerlingen racistische incidenten niet meldt als gevolg van een gebrek aan actie van scholen. Daarnaast zal dit initiatief helpen gebieden voor verbetering in kaart te brengen, empirisch onderbouwd beleid te onderbouwen en een cultuur van respect, inclusiviteit en gelijkheid binnen onderwijsinstellingen te bevorderen.

De opname van de Dag van de afschaffing in de onderwijsprogramma’s in Europa zal bijdragen tot de opbouw van inclusieve samenlevingen waarin historische onrechtvaardigheid wordt erkend, systemische discriminatie wordt bestreden en wordt gewerkt aan een rechtvaardigere toekomst. In de lessen van de sloop van de slavernij zou een multidisciplinaire aanpak worden gevolgd, waarbij verschillende onderwerpen zoals geschiedenis, literatuur, kunst en sociale wetenschappen aan bod komen. Door het onderwerp vanuit verschillende invalshoeken te onderzoeken, kunnen studenten een breder inzicht krijgen in de complexe historische, sociale, economische en culturele aspecten van slavernij en de afschaffing ervan.

EU-strategie voor gendergelijkheid 2020-2025 — Noodzaak voor hervorming De suggestie van de strategie dat quota voor 50: 50 nodig zijn om de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen tegen te gaan, aangezien leidinggevende posities de demografische kenmerken van de bevolking moeten weergeven, is een factor die volgens mij onze rol als individu in de samenleving ernstig ondermijnt. Het brengt mij vraagtekens bij de perceptie van de bedoelingen van mannen door het Europees Parlement zelf. Hoe kan ik met vertrouwen in de wereld als vrouw navigeren wanneer de strategieën die worden gebruikt om genderongelijkheid te bestrijden, alleen resultaten op oppervlakteniveau van misogynie aanpakken en ongelijkheid verder verspreiden? Ik ben er vast van overtuigd dat de aanpak van de bestrijding van genderongelijkheid moet worden gewijzigd. In plaats van zich te richten op het kunstmatig creëren van diversiteit in leidinggevende en leidinggevende functies, moet onze aandacht worden verlegd naar de ontwikkeling van een strategie waarbij gendergelijkheid op individuele basis en niet op wetgevende basis wordt nagestreefd. Gelijke kansen moeten hoger worden gewaardeerd dan gelijkheid van resultaten, en uiteindelijk moet de delegatie van leidinggevende en leidinggevende functies gebaseerd zijn op verdienste en nooit op gender.

De „SDG’s” maken het mogelijk om projecten op te zetten met betrekking tot de verschillende thema’s die zij vertegenwoordigen. Zij stellen instellingen en burgers in staat beter te begrijpen wie wordt aangesproken en voor welk doel bijvoorbeeld een wet wordt aangenomen.

Transparantie is een belangrijk aspect van de democratie, en wij burgers verdienen inzicht te krijgen in wat er gebeurt en onze eigen alternatieven te ontwikkelen. In Zweden is er bijvoorbeeld een software met de naam BankID die wordt gebruikt als een elektronische identiteitskaart, maar die door eigendomsrechten wordt beschermd en alleen beschikbaar is op de besturingssystemen van Apple, Microsoft en Google. Hierdoor worden hun reeds sterke oligopolie en worden burgers die zich niet aan de regels houden, gehinderd. Vrijwilligers kunnen een opensource-ID-systeem aan elk platform overdragen.

Opdat Europa immigratie met succes kan beheren, moeten strikte minimumvoorwaarden worden ingevoerd om te bepalen in hoeverre van elke migrant moet worden verwacht dat hij zich integreert. Migranten moeten bij aankomst op de hoogte worden gebracht van deze omstandigheden. De voorwaarden moeten onder meer een inspanning omvatten om hun talenkennis te vergroten; om werk te vinden; deel te nemen aan vrijwilligersactiviteiten; enzovoort. Degenen die niet bereid zijn een verbintenis tot naleving van deze voorwaarden te aanvaarden en na te komen — en met name degenen die zich schuldig hebben gemaakt aan kritiek — mogen op lange termijn niet in Europa blijven.

Dit vereist uiteraard dat migranten de kans krijgen om zichzelf te integreren en op te treden om deze omstandigheden te bereiken. De EU en de lidstaten moeten daarom massaal investeren in de ondersteuning van pas aangekomen migranten en kandidaten voor langdurig geïntegreerd verblijf.

We moeten gratis Interrailpassen aanbieden aan elke jonge Europeaan die 18 jaar wordt. Dit zou hen de mogelijkheid bieden om zelf Europa en reizen in Europa te ervaren. Hierdoor zou de kans worden uitgebreid tot kansarme jongeren die het zich niet kunnen veroorloven naar het buitenland te reizen.

DeEuropese burgers moeten beter begrijpen hoe de EU werkt en wat de voordelen zijn van het EU-burgerschap.

Mensen uit de hele EU — met name in de voorsteden — moeten als Europeanen worden opgevoed. Hoewel het mooi is om tot een bepaalde cultuur, identiteit of nationaliteit te behoren, moeten we ons ook herinneren wat ons samenbrengt. 

Lessen over democratie en Europese waarden moeten vanaf jonge leeftijd worden gegeven aan Europeanen, en mensen moeten worden herinnerd aan hunplicht om te stemmen. Leerlingen en studenten moeten bijvoorbeeld worden onderwezen over de rechtsstaat, een van de belangrijkste pijlers van onze democratie. Het is ook noodzakelijk verschillende soorten en vormen van onderwijs toe te passen, afhankelijk van de leeftijdsgroep.

De leerlingen moeten ook worden onderwezen over de Europese geschiedenis en de verschillende culturen van de EU, in het bijzonder over de culturen van degenen die er verder van afkomstig zijn. Dit zal de EU sterker en onafhankelijker maken en ervoor zorgen dat studenten zich meer bewust zijn van het belang van de EU in hun eigen leven en van de kansen die zij hun biedt. 

Bovendien moeten ertouwtjes worden georganiseerd voor jongeren om EU-instellingen zoals het Europees Parlement te bezoeken, zodat zij uit de eerste hand inzicht krijgen in de werking van de EU. Dit heeft het extra voordeel dat jongeren bij elkaar worden gebracht. We moeten mensen ook informeren over de voordelen van de EU om manipulatie door andere mogendheden tegen te gaan.

Het Europees Parlement vormt de democratische basis van de Europese Unie en is daarom een belangrijke instelling. Niettemin moet het worden hervormd om het volledige potentieel ervan te verwezenlijken.

Manieren om dit te doen kunnen onder meer bestaan uit:

• Het parlement moet de lidstaten de mogelijkheid bieden om voor nationale minderheden gebruik te maken van eenpersoonsgebonden kiesdistricten, zonder een (de facto) eerstelijnssysteem toe te staan in het geval van zeer kleine kiesdistricten.
• Zij moet het initiatiefrecht hebben om nieuwe wetgeving voor te stellen. Voorstellen moeten kunnen worden ingediend door een fractie, een commissie of een groep EP-leden die ten minste 5 % van het Parlement vertegenwoordigen.
• Het moet vaste en tijdelijke commissies blijven hebben, met bijzondere aandacht voor specifieke politieke gebieden. De samenstelling van de commissies moet de politieke samenstelling van het Parlement blijven weerspiegelen.
• Om administratieve kosten te besparen, moet het omvormen tot een parlement met één zetel in Brussel.
• Het moet gendergelijkheid bevorderen, bijvoorbeeld door in het Europees Parlement een systeem voor de vervanging van ouderschapsverlof op te zetten, dat beschikbaar is voor alle ouders.

De EU moet socialemediaplatforms dwingen ervoor te zorgen dat elke socialemedia-account een echte persoon vertegenwoordigt. Als we van mening zijn dat platforms zoals Facebook of Instagram deel uitmaken van de openbare ruimte, mag niemand worden toegelaten tot zijn identiteit!

Als een persoon een wet overtreedt tijdens het gebruik van een van deze platforms, zullen de autoriteiten bovendien alleen door gebruikers te dwingen hun identiteit te onthullen in staat zijn misdrijven aan te pakken, waardoor sociale media een veiligere ruimte krijgen.

De crisis waar Griekenland de afgelopen tien jaar mee te maken heeft gekregen, is nog niet voorbij. Het land, dat een van de pijlers van de Europese geschiedenis is, heeft zo veel mogelijk hulp van de EU nodig om zijn financiële problemen te overwinnen. Griekenland heeft behoefte aan radicale hervormingen op het gebied van sociaal beleid en welzijn en financiële steun om de migratiecrisis te beheersen.

Griekenland een kans geven betekent een kans geven aan de toekomst van Europa.

In plaats van te focussen op de menselijke impact op de klimaatverandering, moeten we het idee van een bloeiende mens promoten: Dit betekent dat de energiebronnen die ons op elk moment het meest voordelig zijn, moeten worden gebruikt en dat mensen niet langer de schuld moeten krijgen voor de vernietiging van onze planeet. De menselijke impact op het milieu mag niet als moreel of immoreel worden beschouwd, omdat het onvermijdelijk is. We moeten zorgen voor de planeet en tegelijkertijd rekening houden met ons eigen geluk en onze welvaart.

Er is behoefte aan pan-Europese initiatieven die de Europese burgers in een geest en vriendschap samenbrengen. Zo zou elke student een virtueel Europees vriend (VEF) uit een ander EU-land kunnen krijgen waarmee hij of zij virtueel kan communiceren.

De Europese Raad moet worden hervormd om een betere Europese instelling te worden en bij te dragen tot een beter functionerende Europese Unie.

Manieren om dit te doen kunnen onder meer bestaan uit:

• De Europese Raad moet worden samengevoegd met de Raad van de Europese Unie tot één Raad die op het gebied van wetgevingsbevoegdheid wordt gelijkgesteld met het Parlement. Dit omvat het initiatiefrecht om nieuwe wetgeving voor te stellen.
• Het moet bestaan uit vertegenwoordigers van de nationale regeringen.
• Zij moet met gekwalificeerde meerderheid optreden op alle beleidsterreinen, waaronder het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid (GBVB), wat betekent dat 55 % van de lidstaten moet stemmen; deze lidstaten moeten dan 55 % van de Europese bevolking vertegenwoordigen.
• De blokkerende minderheid (ten minste vier lidstaten die meer dan 35 % van de EU-bevolking vertegenwoordigen) moet worden afgeschaft, met behoud van het Ioannina-compromis.
• De Europese Raad moet één voorzitter aanwijzen voor een periode van 5 jaar, die de vergaderingen leidt en de symbolische, ceremoniële en diplomatieke taken van een staatshoofd verzorgt.
• De transparantie ervan moet worden vergroot. In het algemeen moeten al haar vergaderingen, met inbegrip van vergaderingen die geen betrekking hebben op wetgeving en die van de daaronder ressorterende instanties (voorbereidende instanties en Coreper), openbaar zijn en live worden gestreamd.

De pandemie heeft een gebrek aan mogelijkheden voor studenten aan het licht gebracht om met elkaar in contact te komen. Er moet een online netwerkplatform worden opgezet waarmee studenten kunnen communiceren met hun collega’s in andere EU-landen. Ze kunnen hun cultuur, taal en tradities delen, van elkaar leren, nieuwe vrienden vinden en plezier zijn.

Door alle daken wit te schilderen, weerspiegelen ze de warmte die uit de zon komt, in plaats van deze te absorberen als donkergekleurde oppervlakken. Dit kan leiden tot een daling van de temperatuur in Europese steden tijdens de zomermaanden. Daarom moet de EU van witte daken een verplichting maken voor nieuwe bouwprojecten en renovatieplannen.

Een van de grootste moeilijkheden waarmee studenten worden geconfronteerd, is de keuze van een carrière die zij willen volgen. Studenten kijken doorgaans alleen naar beroepen die populair zijn in de samenleving of vertrouwd zijn met hen, en niet velen hebben toegang tot een loopbaanadviseur.

Daarom is het van essentieel belang studenten te informeren over verschillende soorten beroepen en hen een praktische ervaring aan te bieden. Dit kan gebeuren door middel van virtuele evenementen zoals een door de EU georganiseerde online carrièrebeurs. Deze evenementen zouden studenten in staat stellen deskundigen uit verschillende vakgebieden te ontmoeten.

We moeten cannabis in alle lidstaten van de Europese Unie legaliseren. Dit zal de georganiseerde misdaad en maffia’s een halt toeroepen en de inkomsten en banen doen toenemen.

Bovendien moeten alcohol- en tabaksproducenten ter verantwoording worden geroepen. Hoewel alcohol en tabak veel gevaarlijker zijn dan cannabis, is het al vele jaren legaal. Bedrijven moeten worden verplicht om terug te betalen aan het gezondheidsstelsel om de ziekten te compenseren waaraan zij bijdragen.

Elke burger moet een minimumniveau van gezondheidszorg krijgen, ongeacht inkomen of EU-paspoort. We moeten ervoor zorgen dat:

• eerlijke en gestandaardiseerde prijsstelling voor drugs in heel Europa
• gelijke toegang tot innovatieve behandelingen en levensreddende geneesmiddelen
• soortgelijke wachttijden voor operaties en procedures
• gelijke en eerlijke vervolgzorg in verband met COVID-19, voor iedereen die de ziekte heeft opgelopen

Het was een jaar van onrust voor onze gezondheidszorgstelsels tijdens de COVID-19-pandemie. Zou het geen grote bron van veerkracht zijn om de EU-lidstaten op een bepaald niveau van gezondheidszorg te houden en dit te helpen financieren in het geval van toekomstige uitbraken van het virus in de hele regio? De EU heeft behoefte aan een universeel gezondheidszorgstelsel met een gedeelde begroting, waaraan alle lidstaten bijdragen. Dit budget moet zorgen voor gelijke lonen voor gezondheidswerkers en een gelijk zorgniveau voor alle Europese burgers.

De EU moet een verplicht, transnationaal programma opzetten waaraan alle jongeren die achttien jaar worden, kunnen deelnemen en dat kan worden gekoppeld aan regelingen voor sociale dienstverlening en projecten voor de ontwikkeling van lokale gemeenschappen. Het zou echter alleen een echt transnationaal programma zijn als het burgers in staat stelt naar andere landen te verhuizen om bijvoorbeeld deel te nemen aan werkkampen of vrijwilligersdiensten. Op die manier zouden jongeren elkaar kunnen ontmoeten, levenslange vriendschappen kunnen opbouwen, maar ook het bewustzijn van burgerplicht, Europese identiteit en solidariteit kunnen vergroten. Het programma zou daarbij kunnen voortbouwen op bestaande programma’s zoals Erasmus + en het Europees Solidariteitskorps.