UE powinna stworzyć festiwal muzyczny i kulturalny, którego głównym tematem będzie inkluzywność oraz scena dla migrantów i mniejszości wszelkiego rodzaju, aby stworzyć scenę dla tych, którzy nie mieli tej sceny, a także pielęgnować dziedzictwo kulturowe Europy i demokracji oraz wspierać przemysł muzyczny.

Potrzebujemy dziennikarzy zaangażowanych w krytyczne myślenie i informacje, ale w świecie zagrożonym fałszywymi informacjami i sztuczną inteligencją jest to trudne. Proponuję, aby UE była zaangażowana w tę kwestię, domagając się jasnych przepisów i norm w celu ograniczenia i identyfikacji wykorzystania sztucznej inteligencji w mediach.

Zrozumienie, przyjęcie i promowanie różnorodności kulturowej w Europie. Przyniosłoby wiele korzyści, jeśli chodzi o zdobywanie wiedzy o innych kulturach poprzez muzykę, sztukę, żywność, hobby.

W Grecji i ewentualnie w innych państwach członkowskich UE uczniowie, którzy ukończyli studia artystyczne (drama, muzyka i szkoły), nie otrzymują obecnie dyplomów szkół średnich, a ich wykształcenie nie jest regonizowane jako szkolnictwo wyższe. Jest to błędne i powinno zostać zmienione. Może to następnie prowadzić do obniżenia zarobków pod pretekstem, że „praca nie wymaga kwalifikacji prawnej”. Czy szkoły artystyczne nie powinny być uznawane za wkład w edukację kulturalną kraju i traktowane w podobny sposób we wszystkich państwach UE?

Model sztucznej inteligencji, który jest w stanie odwrócić się od siebie we wszystkich językach UE, mógłby sprzyjać zrozumieniu i umożliwiać komunikację transgraniczną.

Kliknięcie na kliknięcie, wprowadzające w błąd nagłówki i fałszywe informacje są niepożądanymi produktami dzisiejszych mediów społecznościowych i natychmiastowym dostępem do informacji dzięki internetowi. Zachęty mediów do prowadzenia dziennikarstwa są rozczarowane, a kodeks postępowania mediów został złamany – wszystko to było spowodowane koniecznością gromadzenia przez media dochodów z reklam za pomocą kliknięć w mylących nagłówkach w celu wirusyzacji treści z wykorzystaniem treści ragedowych, a także zmniejszeniem liczby weryfikacji faktów i gromadzenia źródeł ze względu na naciski, aby przekazać „scoop”. Aby tego uniknąć, potrzebujemy mechanizmu, który umożliwiłby pozwanie środków masowego przekazu na podstawie nieuczciwych praktyk w ich raporcie informacyjnym dotyczącym konkretnych artykułów lub audycji. Należy tego dokonać zgodnie z elastycznym, ale jasnym zestawem zasad dziennikarskich. Wskazane media informacyjne powinny być oceniane przez konkretne jury medialne z wystarczającą ilością czasu na ocenę treści, używania języka, źródeł i ich wpływu na społeczeństwo. Po dokonaniu oceny może ona przez pewien czas i o określonej wartości negatywnie wpłynąć na reputację serwisu informacyjnego. Opłata ta zmieni średnią ocenę reputacji punktu sprzedaży w okresie ustalonym przez jury. Średnia reputacja serwisów informacyjnych musi być widoczna na ich stronach internetowych i w każdej tworzonej wiadomości, a także może służyć jako parametr w algorytmie mediów społecznościowych, aby ograniczyć rozpowszechnianie niewiarygodnych sieci w mediach społecznościowych. W ten sposób przedsiębiorstwa medialne będą miały motywację do ochrony swoich wyników reputacji praktykujących dobre dziennikarstwo oraz zapewnią społeczeństwu większą kontrolę i więcej czasu na ocenę fałszywych informacji, wprowadzając w błąd i wprowadzając w błąd opinię publiczną w bardziej przejrzysty i odpowiedzialny sposób.

Unia Europejska powinna wdrożyć program dotacji i innych form wsparcia dla uniwersytetów i innych organizacji badawczych działających w państwach członkowskich, które koncentrują się na rozwoju sztucznej inteligencji na rzecz zrównoważonego rozwoju i globalnego dobrobytu.

Obecnie publiczne dyskursy w mediach społecznościowych odbywają się głównie na platformach znajdujących się pod kontrolą prywatnych korporacji nastawionych na osiąganie zysku, takich jak spółka dominująca Facebook Meta, Twitter lub ByteDance. Kiedy instytucje publiczne komunikują się za pośrednictwem tych kanałów, skłaniają te podmioty niedemokratyczne do prawa do komunikacji cyfrowej. Jednocześnie zmusza obywateli do korzystania z reklam w celu uzyskania informacji publicznych. Po trzecie, uzależnia on europejskie kanały komunikacji od amerykańskich i chińskich przedsiębiorstw. Organy publiczne powinny zatem pomagać w tworzeniu zrównoważonych europejskich kanałów komunikacji za pomocą otwartych protokołów (Matrix, Activiy Pub) i własnej infrastruktury cyfrowej (w rozumieniu Fediverse).

Za każdym razem, gdy ktoś wchodzi na stronę informacyjną, powinno istnieć ostrzeżenie, aby zachować ostrożność podczas czytania na stronie internetowej. Powinno to mieć zastosowanie do wszystkich serwisów informacyjnych, w których nie wskazano wyraźnie wszystkich źródeł informacji. Jeżeli strona informacyjna nie dostarczy wszystkich swoich źródeł, automatycznie zostanie uznana za „niewiarygodną”.  W ten sposób strony informacyjne będą zachęcały do dzielenia się wszystkimi źródłami informacji, a tym samym do zwalczania dezinformacji.

Wolność słowa jest bardzo ważna, ale strony informacyjne, strony, konglomeraty (z ponad tysiącami i milionami obserwujących) muszą być bardziej odpowiedzialne za przestrzeganie przepisów i nierozpowszechnianie wprowadzających w błąd informacji.

UE powinna działać na rzecz wspólnych ram uznawania i faktycznego promowania praw cyfrowych jako praw człowieka; powinno to obejmować równy dostęp do internetu we wszystkich regionach europejskich i dla wszystkich obywateli europejskich, aby zlikwidować przepaść cyfrową.

W przypadku Zjednoczonego Królestwa poza UE nadszedł czas, by zaproponować nowy wspólny język – być może francuski, niemiecki lub włoski. Język ten powinien stanowić podstawę całej działalności gospodarczej i społecznej w UE i być nauczany we wszystkich państwach członkowskich.

Należy również uznać, że Esperanto stał się językiem Europy. Łatwa do nauki i jej racjonalny projekt sprawiają, że uczący się łatwo jest przekonać się w ciągu zaledwie kilku miesięcy. Jest to również język neutralny, który nie należy do żadnego kraju ani do żadnej osoby. Dzięki temu język będzie bardziej dostępny dla większej liczby osób.

Zgodnie ze sprawozdaniem Grina szacuje się, że w UE traci się 25 mld EUR rocznie, ponieważ turyści wolą podróżować do krajów anglojęzycznych, takich jak Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone.

 

Jednym z głównych zagrożeń związanych z rozpowszechnianiem fałszywych informacji jest manipulowanie opinią publiczną i zakłócenie rzeczywistości. Na przykład hashtag lub znaczniki w mediach społecznościowych oparte na niewiarygodnych lub nieprawdziwych informacjach często wprowadzają ludzi w błąd, ponieważ wpływają one na sposób myślenia. Fałszywe informacje i etykiety były nadmiernie wykorzystywane jako narzędzie w konfliktach politycznych, m.in. w okupacji terytoriów. W szczególności hasztag #CrimeaIsRussia, który został wykorzystany jako narzędzie rosyjskiej kampanii dezinformacyjnej, można postrzegać jako środek wojny hybrydowej. Problem polega na tym, że jeżeli powyższy znacznik pozostanie przez wiele lat online, kolejne pokolenia, które klikną na ten identyfikator, mogą stworzyć fałszywe poczucie rzeczywistości co do sytuacji politycznej w regionie Krymskim.

Kolejnym krokiem jest ograniczenie fałszywych i wprowadzających w błąd tagów i hasztagów w mediach społecznościowych. Europa musi znaleźć odpowiednie narzędzia w tym kierunku, aby chronić swoje wartości, praworządność i prawa człowieka. 

 

Dzieci są narażone na wiele zagrożeń w internecie, w tym wykorzystywanie w internecie i wyciek danych szczególnie chronionych, takich jak obrazy o wyraźnie seksualnym charakterze. Aby chronić dzieci, wiek użytkowników tworzących profile na platformach mediów społecznościowych powinien być weryfikowany za pomocą wydawanego przez rząd dokumentu tożsamości.

Powinniśmy zapewnić wszystkim młodym Europejczykom bezpłatne bilety Interrail po ukończeniu 18. roku życia. Dałoby im to możliwość samodzielnego poznania Europy i podróży europejskich. Rozszerzyłoby to możliwości na młodych ludzi znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, którzy nie mogą sobie pozwolić na wyjazd za granicę.

Obywatele europejscy powinni lepiej zrozumieć, jak działa UE i jakie są korzyści płynące z bycia obywatelem UE.

Ludzie z całej UE – zwłaszcza na przedmieściach – powinni być wychowywani jako Europejczycy. Chociaż przynależność do określonej kultury, tożsamości lub narodowości jest wspaniała, musimy również pamiętać o tym, co nas łączy. 

Europejczycy powinni od najmłodszych lat przekazywać Europejczykom wnioski na temat demokracji i wartości europejskich, a także przypominać o ich prawie dogłosowania i obowiązku głosowania. Na przykład uczniowie i studenci powinni być nauczani o praworządności, która jest jednym z kluczowych filarów naszej demokracji. Konieczne jest również stosowanie różnych rodzajów i form kształcenia w zależności od grupy wiekowej.

Należy również uczyć uczniów o historii europejskiej i różnych kulturach UE, zwłaszcza o kulturach tych, które są od nich oddalone geograficznie. Dzięki temu UE będzie silniejsza i bardziej samodzielna, a studenci będą bardziej świadomi znaczenia UE w ich własnym życiu i oferowanych przez nią możliwości. 

Ponadto należyzorganizować tury dla młodych ludzi, aby odwiedzić instytucje UE, takie jak Parlament Europejski, tak aby mogli oni bezpośrednio zapoznać się z funkcjonowaniem UE. Przynosi to dodatkową korzyść w zbliżaniu młodych ludzi. Powinniśmy również informować obywateli o korzyściach płynących z UE w zakresie przeciwdziałania manipulacjom ze strony innych mocarstw.

Monitorowanie treści w mediach społecznościowych stało się ważnym elementem gwarantującym bezpieczeństwo obywateli w internecie. Podczas pandemii COVID-19 do automatycznej identyfikacji postów omawiających wirus lub szczepionki wykorzystano technologie monitorowania treści, zachęcając czytelników do odwiedzenia oficjalnego źródła, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.

Opierając się na tym doświadczeniu, technologia, która automatycznie identyfikuje tematy postów w mediach społecznościowych, mogłaby być wykorzystywana do identyfikowania nawoływania do nienawiści skierowanego do mniejszości.

Parlament Europejski stanowi demokratyczną podstawę Unii Europejskiej i w związku z tym jest ważną instytucją. Niemniej jednak należy ją zreformować, aby w pełni wykorzystać jej potencjał.

Sposoby realizacji tego celu mogą obejmować:

• Parlament powinien dawać państwom członkowskim możliwość korzystania z jednoosobowych okręgów wyborczych dla mniejszości narodowych, nie dopuszczając (de facto) systemu „pierwszy w przeszłości” w przypadku bardzo małych okręgów wyborczych.
• Powinna ona mieć prawo inicjatywy w zakresie proponowania nowych przepisów. Propozycje powinny być proponowane przez grupę polityczną, komisję lub grupę posłów reprezentujących co najmniej 5 % Parlamentu.
• Powinna ona nadal dysponować komisjami stałymi i tymczasowymi, ze szczególnym uwzględnieniem konkretnych obszarów politycznych. Skład komisji powinien nadal odzwierciedlać skład polityczny w Parlamencie.
• Powinien on przekształcić się w jedną siedzibę parlamentu w Brukseli, aby zaoszczędzić na kosztach administracyjnych.
• Powinna działać na rzecz promowania równości płci, np. poprzez ustanowienie systemu zastępowania urlopów rodzicielskich w Parlamencie Europejskim, dostępnego dla wszystkich rodziców.

Zamiast skupiać się na wpływie człowieka na zmianę klimatu, powinniśmy promować ideę rozkwitu człowieka: Oznacza to wykorzystanie źródeł energii, które są dla nas najkorzystniejsze w każdym momencie, i zaprzestanie obwiniania ludzi za niszczenie naszej planety. Wpływ człowieka na środowisko nie powinien być postrzegany ani jako moralny, ani niemoralny, ponieważ jest on nieunikniony. Powinniśmy dbać o planetę, a jednocześnie brać pod uwagę nasze szczęście i dobrobyt.

Znaczna liczba badań naukowych i społecznych podkreśla znaczenie edukacji seksualnej na poziomie szkoły średniej. Młodzi nastolatkowie potrzebują praktycznych i faktycznych informacji.

W niektórych społecznościach kwestie związane z seksualnością to tabu, a ludzie nie omawiają ich w domach, szkołach i ośrodkach. W rezultacie nastolatki są obecnie zagrożone zakażeniami przenoszonymi drogą płciową, chorobami psychicznymi i przewlekłymi problemami zdrowotnymi, a także dyskryminacją osób LGBTQ i nękaniem szkolnym.

Jednym z wyzwań jest brak nauczycieli, którzy posiadają niezbędną wiedzę i przeszkolenie do rozpowszechniania odpowiednich i prawidłowych informacji na temat zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Dodatkowe bariery obejmują opozycję ze strony przywódców kulturowych i religijnych, a także ogólny brak edukacji w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, zarówno na szczeblu lokalnym, jak i unijnym.

Zjednoczymy i wyposażyj nauczycieli w odpowiednie informacje, poparte przez naukowców i specjalistów w dziedzinie zdrowia, jako punkt wyjścia.

Należy dołożyć większych starań na rzecz integracji dzieci migrantów w społeczeństwie. Migrujące dzieci muszą teraz uczyć się nowego języka, jednocześnie postępując zgodnie ze zwykłym programem nauczania. Jest to nieskuteczne.

Należy wprowadzić intensywne kursy językowe, aby dzieci migrantów nauczyły się języka nowego domu przed rozpoczęciem regularnych programów szkolnych.

Pandemia ujawniła brak możliwości wzajemnego nawiązywania kontaktów przez studentów. Należy stworzyć internetową platformę sieciową, za pośrednictwem której uczniowie będą mogli kontaktować się ze swoimi odpowiednikami w innych krajach UE. Mogli dzielić się swoją kulturą, językiem, tradycjami, uczyć się od siebie nawzajem, szukać nowych przyjaciół i cieszyć się zabawą.

Potrzebne są ogólnoeuropejskie inicjatywy, które łączą Europejczyków w duchu i przyjaźni. Na przykład każdemu uczniowi można przypisać wirtualnego przyjaciela europejskiego (VEF) z innego kraju UE, z którym mogą się kontaktować wirtualnie.

Obywatele zgodzą się na rygorystyczną politykę tylko wtedy, gdy zrozumieją, dlaczego są konieczne. Dlatego też UE musi finansować więcej projektów dziennikarstwa klimatycznego: im większy będzie wpływ komunikatu, tym lepiej wykształci się ludność. Przełoży się to na większą presję publiczną na przedsiębiorstwa, ponieważ zostaną one pociągnięte do odpowiedzialności za ich wpływ na środowisko.

Ponieważ wielu artystów walczy o podstawowe środki do przetrwania, UE powinna ustanowić płacę minimalną dla osób pracujących w zawodach związanych ze sztuką.

Sztuka jest jedną z podstawowych wartości i dziedzictwa Europy i czyni nas nieodłącznie europejskim. Wiele wybitnych symboli Europy to dzieła sztuki. Dlatego też płaca minimalna dla wszystkich zawodów związanych ze sztuką utorowałaby drogę do nowej ery produkcji artystycznej i uznałaby sztukę za cenny wkład w społeczeństwo.

Europa ma bogatą historię sztuki i kultury. Wielu utalentowanych artystów europejskich nie cieszy się zainteresowaniem, na które zasługują ze względu na dominację amerykańskiej kultury i brak promocji kultury europejskiej.

Powinniśmy zatem utworzyć agencję ds. sztuki w UE. Agencja ta mogłaby pomóc w opracowywaniu, wspieraniu i promowaniu pomysłów związanych ze sztuką – takich jak festiwale filmowe/muzyczno-graficzne i/lub inne festiwale sztuki w Europie. Mógłby on wspierać takie europejskie platformy transmisji strumieniowej jak Netflix, które koncentrują się głównie na europejskich filmach i kulturze, a nawet stworzyć ogólnoeuropejski przemysł rozrywkowy podobny do Hollywood.

UE musi inwestować w przemysł filmowy, ponieważ zatrudnia nie tylko podmioty i reżyserów, ale również projektantów graficznych, redaktorów dźwięku, operatorów CGI i wiele innych osób wykształconych w dziedzinie twórczej.

Innymi pomysłami mogą być również:

• udzielanie dotacji producentom filmowym,
• wprowadzanie filmów do obrotu i ich dystrybucja w całej UE oraz
• założyła unijną organizację filmową z nagrodami dla europejskich filmów nieanglofonowych.

Sektor kultury i sektor kreatywny, w tym wszystkie ich podsektory i przedstawiciele, powinny być lepiej wspierane przez samorządy lokalne. Wszystkie zainteresowane strony w każdym mieście powinny wspólnie opracować „plan działania CCI i strategię rozwoju” obejmujące okresowe mapy kulturowe w celu określenia lokalnych zasobów wspierających przemysł. Należy tego dokonać przy zaangażowaniu, wsparciu i koordynacji odpowiednich instytucji europejskich, krajowych i lokalnych.

Zainspirowaną „Human of New York” UE powinna zainicjować kampanię „Ludzie UE”: platforma, na której obywatele UE mogą dzielić się swoimi osobistymi historiami. Może to pomóc zbudować połączenia i zwiększyć empatię między ludźmi z różnych zakątków unii.

UE powinna finansować i promować ogólnoeuropejskie projekty kulturalne, aby pomóc zjednoczyć kontynent, w szczególności w celu promowania leczenia między Wschodem a Zachodem.

Program Erasmus+ okazał się najlepszym sposobem na nawiązywanie silnych relacji poza granicami państw i dlatego musimy rozszerzyć program – lub stworzyć inne programy w oparciu o ten sam pomysł – dla całej ludności.

Uczniowie szkół średnich, pracownicy i osoby niepełnosprawne stanowią grupy, dla których dostęp do takich programów jest trudniejszy. Powinni oni również mieć możliwość rozwijania swoich umiejętności w innym kraju europejskim, ale poprzez wymianę z innymi Europejczykami. Dzięki finansowaniu tych programów akademickich i kulturalnych powrócimy do najlepszej koncepcji Europy: kontynent o silnym życiu kulturalnym, który jest w stanie stworzyć wspólne poczucie przynależności do wspólnoty poza granicami starych narodów. 

W czasach, gdy nacjonalizm rośnie, ważne jest dotarcie do siebie, a nie coraz bardziej odizolowanie. Nie oznacza to, że niewłaściwe jest wyrażanie tożsamości narodowej i związanych z nią tradycji. Oznacza to raczej, że musimy lepiej komunikować się ze sobą, poznawać inne kultury i uczyć się o tradycjach i historii innych.

Często żyjemy w środowisku wielokulturowym, ale stosunkowo niewiele osób mówi o kulturach pochodzenia swoich współobywateli. Jednym z możliwych sposobów uzyskania dostępu do innych kultur są kursy językowe. Języki są oczywiście bardzo dobrym sposobem na lepsze zrozumienie innych kultur: Obecnie koncentrują się one jednak w większym stopniu na wyłącznie nauce języków obcych. Gdyby skupiały się one w większym stopniu na nauczaniu aspektów kulturowych, można by stworzyć lepsze środowisko wielokulturowe.